Zindanda Şahlanış

Roman, sanati insa eden temel taslardan biri: Romanci, topluma ayna tutan insan... Ama aynalar kirik, ümitler yitik... Kirik aynalarda yillar boyu gölge: Bunlar bizim insanlarimiz. Yitik ümitlerde buruk bir dünya: Bizim dünyamiz... Demir mazgalli, prangali, kelepçeli, sehpali.. Dünya mü’mine zindan: Ve zindanda hicran! Suura hücre cezasi, fikre pranga; zikre yasak çemberi, inanca kelepçe; ebediyeti yasama azmi “idamlik“ suç! Akil ötesi yasak, ölüm ötesi zulüm... Müslüman tam bir varlik mücadelesinde... Nihayet sehpalara meydan okuyan bir abide sahsiyetin dirilis sesi:“Zalimler için yasasin Cehennem!“ Nihayet bir ebediyet müjdesi:“Su istikbal inkilabi içinde en yüksek gür sada, Islamin sadasi olacaktir.“Tas duvarlar yikilir, kelepçeler kirilir.. Zindanda günes dogmustur: Ve ebediyeti yasama azmi, bu defa zindanda sahlanmistir. Artik aynalar kirik, ümitler yitik degil. (Arka Kapak)