Zakkum Zamanıydı

Mantığımın zerresi bile kalmamış beynimde; harbiden kalmamış. Aşk tutkuya dönüştüğünde yitmiş Yüreğime çoktan kızgın damga vurulmuş, yaram hep kanamalı, çünkü izi derin; belki de bu yüzden her nefes alışım lav misali, kendi dudaklarımı yakıp kavuruyor
Asla kurtulmak istemeyişim, bu acıları hak ettiğimi düşündüğüm için Bu günah benim Ve ben bu tutkumun onmaz acısını dibine kadar yaşamaya devam edeceğim Kendime asla çıkış yolu aramayacağım Asla!