Tasmalı Güvercin

Ikinci kaptanla üçüncü çarkçi hiç keyif almadiklari her hallerinden belli olan bir bikkinlikla bagirissiz, küfürsüz, yorumsuz tavla oynuyorlar. Her an birakip kamaralarina çekilebilirler. Ben de elime geçirdigim, iyice yipranmis, hamur gibi olmus elli ikilik desteyle kâgit fali açiyorum. Biraz sonra kamarama gidip dolabimdaki stoktan (gemide içki içmek yasak olmasina karsin, kaptan ve çarkçibasi dahil herkesin dolabi agzina kadar içki doludur) bir seyler içip kitap okumayi düsünüyorum.Tasmali Güvercin, öykücülügümüzün son dönemine damgasini vurmus yazarlardan birinin, Cemil Kavukçu'nun çok önemli bir ustalik yapiti. Kavukçu, okurunu bambaska bir dünyaya götürüyor. Sessiz kasabalarin birer kartpostal gibi hareketsiz görünümlerinin ardinda yasanan tekinsiz, ama alabildigine renkli dünyasina... Bugüne kadar hakkinda sayisiz yazi yazilan Kavukçu, Fethi Naci'yi hakli çikariyor: Elini neye degse öykü oluyor.Ince Kapak: -