Şeytan Geçti

8 Mart Dünya Kadinlar Günü’ne Armagan.Kendi çaginin tiryakisi olan yazar daha ötesini, yani gelecegi, bugünün içinde sakli gelecegi rahatlikla kurgulayabilir, der Canetti. “Kendi çaginin tiryakisi” olmak, kisinin, baskalarinin, çagdaslarinin deneyimlerini içsellestirmeye çalismasi midir? Ya da benliginin sinirlarini baskalarini da tümüyle kapsayabilecek biçimde genisletebilmesi mi? Insan, gerçekten, benliginin sinirlarini nereye kadar genisletebilir? Bedeninin sinirlarina dek mi? Böyleyse sayet, kurulmasi ya da yikilmasi gereken ilk sey bedene dair bilgi ve söylemlerimiz olmali… Kisi, kendinde tüm insanligi ve baskalarini ancak böyle kavrayabilir, temsil edebilir belki de. Ve has sanat iste bundan ibarettir.Asli Tohumcu, bana göre, bunu yapabilen ender yazarlarimizdan biri! Bazi kitaplar bize içinde yasadigimiz bu dünyanin ne menem bir cehennem oldugunu hatirlatir, sarsar bizi… Tipki 1984’te, Cesur Yeni Dünya’da oldugu gibi… Bazilariysa korunakli bir biçimde yasadigimiz ve dört basi mamur sandigimiz bu dünyaya “cehennemi” tasirlar; süslenmis, kilik degistirmis, estetize edilmis insan gerçekliginin üzerindeki perdeyi siyiriverirler bir anda. Asli Tohumcu’nun Seytan Geçti’de yaptigi gibi…Ahmet Öz