Sarı Güneşin Çocukları

Yazarsa kusurlu olacakti, yazmazsa suçlu.Ilk tus sesiyle basliyordu tik tik tik tekrar tekrar yazip basa dönüyordu. Kararsizdi anlatmak istediklerinden veya anlatamadiklarindan. Yazarsa kusurlu olacakti, yazmazsa suçlu. Anlam veremiyordu ne harflere ne de harflerin bütünüyle simge kazanan iki ayaklilara. Ve yazmaya basliyordu kusurlu da olsa anlatmak istediklerini.Öykülere göre genç kahramanlarimiz bazen çok seviyor ve bu ugurda kaybettiklerinin kazandiklarindan farkini anlayamamis olmalari onlari bu serüvene sürüklüyor. Sol elimize aldigimiz sigara ile gramofon esliginde kitabin kapagini açabiliriz. Biz böyle iyiyiz galiba. Kimse hesap sormuyor kitap sayfalarinda…Iki ayaklilara selam olsun…