Ormanda Ölüm Yokmuş

“Yataktan zihin ve yürek yorgunluguyla kalkmak yasama katilma istegini köreltiyordu. Kaçinilmaz bir biçimde yalnizlasmisti, ama buna karsilik, gündelik karmasanin ugultusundan siyrilip öyle bir sessizlige kavusmustu ki, sonunda içine yeniden, sessiz dünyanin bir parçasi oldugu eski zamanlarin ruhu dolmustu. Tümüyle ümidini yitirerek her seyin, herkesin uzagina çekildiginde taze bir hava sarip sarmalamisti onu.”Ormanda Ölüm Yokmus, doganin kucaginda, zamandan azade bir hikâye anlatiyor. Resim yapmayi birakmis ressam Emin ile öyküler yazip biriktiren Yasemin’in, kendilerine ve hayata hesap veren uzun sohbetine sahit oluyoruz romanda. Düs kirikligiyla sonlanmis asklarini geride birakarak ormana siginmis bu iki yakin arkadas, birbirlerine tutunarak ormanin kuytularina dogru yol aliyorlar. Latife Tekin siirselligin zirvesinde gezinen anlatimiyla karamsarliga düsmüs bir erkegi ve onu ayakta tutmaya çalisan bir kadini tutkuyla resmediyor. Yapraklarin, taslarin, kuslarin gölgesinde sarsici bir içsel yolculuk hikâyesi.“Latife Tekin’e sözcüklerle baslanir. Siirle okunur. Sessizlikle anlasilir.”Haydar Ergülen