Misk-i Amber

bir ben indirdim kendime
rıza aldım şerhimin dipnotundan
dedim ki insan yalandır kendine
dönüp durdum bu kargışlı imgede
baktım ki her yer kızılyar geçidi
ilk benim içime yağıyor kar
en uzak en erken sabahlarda uyanan ben
dağları kavgaya suyu tenhaya bağlayan ben
dedim ki bu kalp bildiğim bir yamaçta tenhadır
bu kilitli makamda kavrulan çöl benim
ister yağ ister indir ırmağa
ahh ki her yanım yel
her tende külüm ben