Mevlana Celaleddin Rubailer

“Mevlânâ, rubâîlerini de gazelleri gibi, herhangi bir sebeple insâd etmistir. Zâten Mevlânâ’nin her çesit siiri ayni üslûptadir, ayni mâhiyette dogar, ayni inançlari duyurur, ayni duygulari tasir; fakat her siiri ap-ayri, tamâmiyle orijinal bir söylenis örnegidir. Onun bir tarz siirini, öbür tarz siirinden, ifâde, heyecan, telkiyn bakimindan ayirmanin, hattâ nesrini bile ayri bir özellige sâhip sanmanin imkâni yoktur. Külfetsiz söylenis, halka, halk diliyle hitâb edis, halkin düsünüs, anlayis seviyesine inmekle, mazmunlari günlük, gündelik hayattan almakla berâber, hiçbir sâirin erisemeyecegi kadar ince bir görüsün, içli bir duyusun, âhenkli oldugu kadar samimî bir söyleyisin olaganüstü mahsûlünü veris, sözlerini âyet ve hâdislerle, kendisinden önceki büyük sûfîlerin sözleriyle, halk hikâyelerinden alinan canli, özlü, gerçekçi örneklerle örüs, onun bütün eserlerinde hâkimdir. Mektuplarinda bile, hitaplar müstesnâ, ayni esaslari buluruz.” – Abdülbaki Gölpinarli