İslam Felsefesinde Metaforik Üslup

Bu çalismanin ortaya çikisinda, varlik evini kuran kelime ve kavrmalardan birkaçi üzerine ve kullanim yerleri hakkinda sorular sorarak düsünmek büyük rol oynadi. Istiare, egretileme, metafor birbirinin yerine kolaylikla kullanilan kavramlar olarak tam bir örtüsme içinde miydi? Sözcük düzeyinden baslayip cümle, paragraf ve uzun metinler ve anlatilar düzeyine kadar daima birbirinin yerine kullanilmaktaydi. Ama niteledikleri durumlarin bir metin olarak düzey ve anlamlari ayni miydi? Yoksa Türkçemizin, baska kelime-kavram öbekleri etrafinda da örnekleri görülen, özel birtakim halleri nedeniyle mi bu tür bir durum ortaya çikmaktaydi?Bütün bu sorularin sorulma saiki da yine etrafinda hep bir gizem halesiyle yüzünü göstermis olan ve felsefi üslup içinde özel bir anlati biçemi olarak karsimiza çiktigini düsündügümüz Hay b. Yakzan Risalesidir. Bu Risale, bazilarinca istiare/egretileme bazen de metafor olarak degerlendirilmektedir. Bu degerlendirmeler ise hepsini ayni anlamda kullanip (metafor, istiare, egretileme) diyen, müelliflerin keyfi seçimlerine göre belirledikleri nitelendirmeler olmaktan öte bir anlam ifade etmemektedir.