Gül Üstünde Yağmur Damlası

Çiçekler, sevginin, sadeligin, safligin, temizligin, iffetin sembolüdür.Gül bütün bunlari pekistirir, artirir, zenginlestirir. Çiçekler türkülerin, asiklarin, muhabbetlerin, hasretlerin, aglayislarin, bagliliklarin dili gibidir. Onlarl çok sey ifade edilir.Anadolu’da pek çok bayanin adi Gülay, Gülizar, Aygül, Gülistan, Gülnaz, Gülkiz, Gülçiçek, Gül’dür.Nihad Sami Banarli, Dogu anadolu’dan Ankara ve Istanbul’a göç eden insanlarla konusurken isimlerinin çogunu “gül” ile ilgili olusu dikkatini çekmis ve sormus:-Sizin oralarda gül bahçeleri çok olmali... köy evlerinin bahçelerinde çok mu çiçek yetistiriyorsunuz?Adi Güldali olan cevap vermis:-Hayir Beg, bizim oralarda gül bahçesi ne gezer, biz topragi tarl olarak kullaniriz. Banarli:-Peki kizlariniza bu kadr güzel gül adlarini güle hasret duydugunuz için mi koyuyorsunuz? Güldali’nin cevabi hazirladi:-Hayir Beg, hasret duydugumuz baskadir. Bizim oralarda inanilir ki, gül, Hz. Muhammed’in remzidir (sembolüdür).Gül onlar için Insanlik güzeli’nin sembolüdür. Gül deyince önce akla O gelir. O’nu adi anilinca çiçekler içersinde en fazla gül hatirlanir. Diliyoruz ki çiçekler ezilmesin, güller soldurulmasin. Yürekler, asil Gül’den mahrum kalmasin. Çiçekleri / gülleri yürek diliyle yasatmaya, sevgi ile bakmaya, ask ile büyütmeye bir katki olsun diye...Iste o güllerden bir demet.Hem gülistandan, hem güldesteden. Kimisi kendi bagimizdan, kimisi dostlarin bagindan. Gülünüz çok, kokusu hos olsun.