Geç Kalmış Bir Öpüş

Göksu'nun bir çocugun ölüm izlegiyle baslayip bir dönemi kapsayan kimi hüzünlü kimi iç ezikligi yaratan ölü evlerinin agir havasi içinde o, "hayat devam ediyor" dedirten traji-komik öyküleri..."Yalniz günlerimin hem ruhsal hem bedensel olarak en hassas döneminde, sik göremesem de ihtiyaç duydugum o dost yüregin durdugu; bana güven veren o yesil hareli bakisin, o rahatlatan yumusak sesin söndügü gerçegine inanmam çok uzun sürdü. Adini televizyondan duydugum andaki isyanimi; avaz avaz bagirarak, elime geçeni, duvarlara firlatarak, kirip dökerek ifade etmeye çalistigimi, sonra katilircasina aglama krizine girdigimi ve nihayet büzüstügüm yerde uzun süre kaldigimi hayal meyal hatirliyorum""Bir de Goethe hayraniyim o zamanlar. Faust asagi, Faust yukari. Neymis; "Ey zaman dur geçme, ne kadar güzelsin!" demis. Biz ise aslinda zamana, "Ne kadar çabuk geçersen o kadar iyi" der durumundayiz!(Tanitim Bülteninden)