Ermeni Devrimci Hareketi'nde Milliyetçilik ve Sosyalizm (1887-1912)

Rus Imparatorlugu ve Osmanli Imparatorlugu topraklari arasinda daginik bir nüfus olusturan Ermeni toplumu 19. yüzyilsonunda nasil politize olmustu? Anaide Ter Minassian, Ermeni Devrimci Hareketi’nde 1887-1912 arasinda yasanan siyasidönüsümlere, fikir hareketlerine ve bu fikirlerin tasiyicisi olan politik bireylere bakarak bu sorunun cevabini arastiriyor. Hinçaklardan Tasnak Partisi’ne, fedayilerden Bolsevik Ermenilere uzanan kapsamli bir degerlendirmeyle, Ermeni devrimci hareketinin milliyetçilik ve sosyalizm araciligiyla siyasal sorunlara buldugu cevaplarin toplumsal karsiliklarini inceliyor. Minassian, Rusya’da 1905 devrimine, Osmanli’da II. Mesrutiyet’in ilanina (1908) denk gelen süreçlerde Ermeni devrimci hareketinin geçirdigi dönüsümleri, hareketin kendi tarihindeki tartismalari da hesaba katan bir bakisla yorumluyor. Mete Tunçay’in metne dahil ettigi II. Mesrutiyet dönemine ait bir beyanname ve program ise, konunun önemini gözler önüne seriyor.