Bir Yol Hikayesi

“Basindayiz biliyorum, sonu da yok bu yolculugun. Nöbet sirasi bizdeymis gibi geldi bana. Çünkü gördüm ki en çorak toprakta biten ayrikotu bile bir seyler aktarmakta kusagina... "Dane" vermeden gitmek bize yakismaz, haksizlik olurdu ustalara... Bosuna mi çekilmisti bunca emek, bunca hasret? "Danelerden biri"ysek, kendi çapimizda bir tomurcuk da biz vermeliydik... Öykülerimizi anlatirken sizi sikmadan mesajlar iletmeliydik satir aralarinda. Çünkü "gökten düsen elma" kalmadi. Hepsini bölüstüler çoktan... Yasadigimiz hiç bir olay yeni degil. Nedenleri, sonuçlarindan daha eski. O gün anlattiklarimizi duymazliktan, görmezlikten gelenler, sorumluluklarini çoktan unuttular. Onlar simdi sikayetçi. Benim Yolum, '80 kusagindan bir kesit aslinda. Yolun, sadece adi benim. Hepimiz ayni yoldaydik oysa...”