Benim De Söyleyeceklerim Var! 1

"... Kapiyi Remzi açti. Remzi avurtlari içine çökmüs, gözünde, hani siz de bilirsiniz ya, yalnizca çocuklara özgü olan o merakli bakislarin zerresi bulunmayan embesil yaradilisli bir çocuktu. Zaten çocuklari sevmeyen ben, geçen bayram, bayramin dördüncü günü olmasina karsin hala siyah çizgili gri takim elbisesini giyip bizden seker istemeye geldiginden beri Remzi'den tiksiniyordum. Yalandan bi basini oksayip içeri, babasi Menderes Ahi'nin yanina gittim. Menderes Abi oglundan yana çok dertliydi. Remzi'ye karsi hirpalayia bir davranis sergileyerek oglunun derslerinin çok kötü oldugunu, mümkünse ona yardimci olmami istedi. Ve karsiliginda reddedilmeyecek bir meblag sundu. Meblagi duyunca birden Remzi'ye karsi büyük bir sempati besledim ben. Hatta öyle sempati besledim ki Remzi gibi pirlanta bir çocuga karsi sert çikislar yapan babasi gözümden bir anda düstü. Ama sonra meblagi ödeyen sahsin Remzi degil de babasi Menderes Abi oldugunu idrak edince her ikisine karsi da nötr bi tutum sergiledim..."