Allah Dostu yahut Hz. İbrahim

Asla degismeyen ve kiyamete kadar da degismeyecek olan Kutsal Kitabimiz Kur’an-i Kerim’deki 25 sûrenin 69 âyetinde Hazreti Ibrahim’den bahsedilir. “Halil” yani “dost” olarak nitelenir o. Ve yine o -tipki Hazreti Nuh gibi- özel yetki ve görevlerle donatilir. Hazreti Ibrahim döneminde ‘Babil’ ve ‘Ninova’ adli, Allah’a ortaklar kosan iki büyük yerlesim alani vardi. Babilliler, müsrik yani yildizlari ve putlari Allah’a ortak kosan bir kavimdi. Onlarin bu inancina Sabiîlik dendi. Onlar günes, ay ve yildiz gibi gök cisimlerinin yani sira ruh ve melek olarak adlandirilan gözle görülmeyen varliklara da tapiyorlardi. Bir zaman sonra bunlara benzeyen hamur, toprak, tas ve madenden putlar yaptilar. Büyükçe olanlarini ‘puthane’ adini verdiklerini özel bir mekana tasidilar. Allah’a isyan ve ortak kosma noktasinda öyle azgin ve sapkin bir hâle geldiler ki devlet islerinde ‘puthane bakanligi’ diye bir birim bile kurdular. Hazreti Ibrahim, Yüce Rabbimiz tarafindan peygamber seçilip iste bu Babil halkina gönderildi.